کتاب حکایت های ملانصرالدین 6 ملانصرالدین فریب می‌خورد اثر زهره سادات فیض آبادی انتشارات برف

توضیحات

یکـی بـود، یکـی نبـود. غیـر از خـدای مهربـان هیچکـس نبـود. یـک روزِ صبـح بهـاری، همسـر مـلّا
بعـد از شسـتن ظرف هـا، کـوزه اش را از آب چشـمه پـر کـرد و روی سـرش گذاشـت. سـپس سـبد
ظرفهـا را هـم بـه دسـت گرفـت و بـه طـرف خانـه راهـی شـد. چنـد نفـر از زنـان همسـایه هـم بـا او بودنـد.
آن هـا گل می گفتنـد و گل میّشـنیدند. ناگهـان از دور پسـر قاصـد را دیدنـد کـه بـه طرفشـان میآیـد.
پسـرک نزدیـک شـد و رو بـه زن مـلا گفـت: «سـلام! از روسـتای بـالا تپّـه خبـر آوردنـد کـه چنـد تـا از
فامیل  هایتـان فـردا بـرای ناهـار بـه خانه ی شـما میآینـد».