تخت خوابت را مرتب کن
با کلی حس خوب کتاب را شروع میکنم. کتابی که ازجمله پرفروش ترین کتب نیویورک تایمز سال2017 بوده و در ایران هم در حال دست به دست شدن است.. عنوانش مرا به دنیای کتاب هایی میبرد که احتمالا قرار است بارها حیرتم را برانگیزد.
تعداد صفحاتش آنقدر کم اند که حدس میزنم اگر مجذوبم کند خوراک دو روزم باشد. شروع میکنم.
“تخت خوابت را مرتب کن”. بسم الله..
صبح که از خواب بیدار میشوی حتما یک کار را تمام کن..
صفحه به صفحه چشمانم چپ و راست میشوند. فصل اول در حال تمام شدن است.. خوب بود. نه، خیلی خوب بود. مثال های نویسنده “ویلیام اچ مک ریون” تو را در دنیای قصه او می برد.. در حال تجربه داستان های اویم که
میخ کوب چشمانم را گرد میکنم. مثال نقض اولین توصیه نویسنده ” صدام حسین” است که وی از او نام میبرد!!!
کمی مکث و در حیرت ادامه میدهم. با خودم میگویم صدام که میهمان ویژه جهنم محسوب میشود ولی اصلا توقع سیاست در یک کتاب انگیزشی نداشتم.
فصل ها یکی یکی در حال تمام شدن هستند و آن حس مثبت من به یک حس فریب خوردگی تغییر حالت داده است. تمام کتاب پر بود از تلاش ها و جنگیدن های یک دریاسالار آمریکایی، از تمرین های شنای 6 کیلومتری در دل تاریک شب تا شنا در دریاهایی با کوسه های سفید، از انتخاب سقوط با سر تا کلوچه شنی شدن، از تمرینات سخت سیرک های آزاردهنده تا..
خب که چی؟!
نترسیدن، جسارت، شجاعت و تسلیم نشدن برای چه اقای مک ریون؟! شما که تمام اینها را داشتید به کجا رسیدید؟!
بارها و بارها از جنگ داخل عراق و افغانستانتان مثال آوردید و به آن افتخار کردید.. از جراحت و مرگ همرزمانتان احساس تاسف کردید و هدف والاتری را ضرورت دانستید، آن هدف چیست آقای ریون؟
بله؛ آن هدف به گفته صریح خودتان در همین کتاب اتحادیه آمریکاست. اما چرا؟
میهن دوستی افتخار است مستر ریون؛ ما ایرانیان نیز برای میهنمان جان دادیم و میدهیم اما برای “دفاع” از همان زورگویی هایی که خودتان در فصل هفتم میگویید زیر بار آن نروید؛ اما به راستی چرا خودتان به زورگویی تمام به خاک و مال و ناموس کشورها چشم دوختید و آن ها را به غارت بردید؟
جناب ریون شما از احترام به همه حرف زدید. آیا همه از نظر شما محدود انسان های غرب نشین این کره خاکی هستند؟ دیگر آنکه شما با حس افتخار از اینکه به جنازه های سربازان از جنگ برگشته احترام گذاشته شده ارزش قائل شدید و بیان کردید که این درست است. بله حرف شما درست است. باید برای جان آدمیان ارزش قائل بود اما همه انسان ها؛ برای ما جان شهدایی ارزش است که جان دادند که بهای ناموس و جان هموطنانشان باشد، نه برای جان هایی که در راه گرفتن جان بی گناهان سرزمین های دیگر به جرم مسلمانی، سفیدپوست نبودن، کشور توسعه یافته نبودن و غربی نبودن به درک واصل میشوند.
آقای ریون متاسفم این حرف را میزنم اما شما یک انسان موفق نیستید، شما یک شکست خورده تمام عیارید. متاسفم که اینقدر در تمرین های یگان های ویژه تان که بسیار به آن نازیدید تحقیر شدید و فکر کردین تحقیر و حرف های زشت فرمانده هایتان بسیار در تربیت و موفقیت شما نقش داشته، اما تربیت حقیقی اینگونه نیست. بله؛ شما تربیت شده همان تحقیرهایید که اینگونه با گرفتن جان دیگران جان میگیرید اما دعوتتان میکنم کمی از داستان های جنگ دفاع به معنای واقعی مقدس ما بخوانید تا شاید در مخیله تان کمی به اینکه چقدر با عشق، با احترام، با ایمان و البته با تقدم جان میشود نیرو تربیت کرد ایجاد شود؛
مستر ریون خوشحالم که کتاب شما را خواندم تا بفهمم شما و امثال شما نتیجه چه سیستمی هستید و اما بدانید کلاغ دهشتناک رنگ شده شما که به جای طوطی خوش سخنی جا زده شده و به دست جوان های سرزمینم افتاده نمیتواند باعث فراموشی جنایات شما و رژیم تروریست پرور آمریکا شود.
والسلام
ندا- میرزاخان
محبوب ترین کتاب های چاپی
مجموعه ای از پرفروش ترین کتاب های چاپی را اینجا ببینید و با تخفیف ویژه خریداری کنید👇
مشاهده و خرید