خدای صلح؟/نقد و بررسی نسخه کتابی بازی خدای جنگ

اسطوره ها و افسانه ها نقش بسیار بزرگی را در تاریخ هر ملت ایفا می کنند نقشی که بعضاً از تاریخ حقیقی آن ملت پر رنگ تر است به طوری که دیگر کسی آن ها را با تاریخ غنی نمی شناسد بلکه بیشتر اسطوره ها و افسانه ها آن ها را معروف کرده است (البته افسانه ها بخشی از تاریخ هستند). در مورد تاریخ و اساطیر اسکاندیناوی هم همینطور است تاریخ آن ها خیلی معروف نیست(به شخصه در مورد تاریخ آن ها چیز زیادی نمی دانم )و این در حالی است که افسانه ها و اساطیر و خدایان آن ها آن قدر معروف و غنی هستند که اهمیتی به تاریخ آن ها ندهیم.افسانه های غنی زمینه ساز خلق داستان های بزرگ هستند به گونه ای که از هر افسانه می توان افسانه های بی شماری استخراج کرد و محدودیت آن هم فقط ذهن نویسنده است که چقدر می تواند خلاق باشد و چقدر می تواند متفاوت فکر کند.(نقد بدون اسپویل است)

قبل از این که نقد را شروع کنم بد نیست بدانید که این آخرین نقد در این قالب و در این سبک است

• داستان:

قبل از هر چیز بد نیست که یک سری موضوع را شفاف کنیم :بازی ها ،فیلم ها و کتاب ها قطعاً اتصال قطع نشدنی به یکدیگر دارند اما تنها تفاوتشان تعداد عناصر و عمق آن هاست به طوری که از بازی به سمت کتاب تعداد عناصر کمتر و تاثیرشان بزرگ تر و عمیق تر می شود بنابراین انتظاری که از داستان یک بازی داریم با انتظاری که از داستان یک کتاب داریم قطعاً برابر نخواهد بود.خلاصه داستان:داستان کتاب و بازی در مورد کریتوس(خدای جنگ )است که در گیر و دار حمل کردن خاکستر زنش به بالای کوه با گذشته اش دست و پنچه نرم می کند و از طرفی دیگر وظیفه ی تربیت پسرش را هم به عهده دارد، پسری که به هیچ عنوان دوست ندارد به آن چیزی که نمی خواهد تبدیل شود.داستان اما مثل همیشه ساده است و شاید برای بازی داستان کاملی باشد اما قطعا برای یک کتاب از داستان انتظار بیشتری داریم و با توجه به این که این کتاب فقط نسخه کتابی بازی است و حقی در تغییر داستان برای نویسنده وجود ندارد این مورد را به خوبی می توان نادیده گرفت اما نکته ای که به هیچ عنوان نمی توانم آن را نادیده بگیرم روایت متوسط رو به پایین کتاب است.کتاب به عنوان یک کتاب در ژانر فانتزی از توصیفات ضعیفی بهره می برد مخصوصاً که در این ژانر تمام بار روایت و جذابیت آن بر روی توصیفات زیبا و دقیق است و در توصیفات مهم ترین آن ها توصیف میادین نبرد است که اهمیت آن از تمام انواع توصیف بیشتر است،متاسفانه کتاب ما را در این زمینه به شدت نا امید می کند و نبرد های حماسی بازی را چنان ابتدایی توصیف می کند که اگر بازی را انجام نداده باشید دیگر به سراغ آن نخواهید رفت و اگر بازی را انجام هم داده باشید فقط قلبتان به درد می آید.کتاب گویا که با محدودیت هم مواجه است و بخش هایی از بازی را خلاصه و کوتاه کرده است اما خوشبختانه هیچ کدام از بخش های بازی از کتاب حذف نشده اند و دستکاری داستان صرفاً به حذف برخی عناصر کم اهمیت محدود می ماند.بدون در نظر گرفتن بازی ،کتاب در توصیف و غنی سازی برخی از مناظر و صحنه ها سر بلند بیرون می آید اما این مورد حتی یک ذره هم از غم حاصل از فقدان توصیف و روایت کم نمی کند.

• شخصیت پردازی:

شخصیت پردازی کتاب به قدری سطح پایین است که شخصیت پردازی بازی را هم زیر سوال می برد و این در حالی است که ما می دانیم که شخصیت پردازی بازی یکی از بهترین هاست و تقریباً تمام نسخه های گذشته بازی در این نسخه اخر بازی جمع بندی می شود اما کتاب حتی یک سر سوزن هم برای شخصیت پردازی به خود زحمت نمی دهد و ما با یکی از سطح پایین ترین شخصیت پردازی ها رو به رو هستیم کتاب در طول روایت حتی به خود زحمت بهتر شدن را هم نمی دهد و اگر بازی را بازی نکرده باشید شخصیت پردازی کتاب صرفاً شما را گیج خواهد کرد.به عنوان مثال کتاب هیچ کدام از خلق و خو های مخصوص کریتوس را به زیبا ، جذاب و لذت بخش توصیف نمی کند مخصوصاً عطش کشتن او را .شاید کشتن زیبا نباشد اما خدایی که با این حس انسانی دست و پنجه نرم می کند را می توان بهتر از این ها توصیف کرد و حتی مبارزه ی او با این حس قابل قبول توصیف نشده است.

• پایان بندی نقد:

در موردپایان کتاب صحبتی نمی کنم چون کاملاً قابل پیش بینی است و نقد و ایراد خاصی هم بر آن وارد نیست.با این که به شخصه از نظر خودم کتاب خوبی بود و خواندن آن را کاملاً وقت تلف کردن نمی دانم اما نمی تواند کتاب متوسط رو به پایین باشد و من از آن خوب بگویم ، از طرفی تاکیدم بر متوسط رو به پایین بودن است و نه بد بودن، چون کتاب کاملاً استحقاق خوانده شدن را دارد اما به عنوان مکمل این کتاب نسبتاً ناامید کننده، بازی آن را توصیه می کنم تا تمام کم و کاستی هایی را که از کتاب دیدیم برطرف کند.

نظر سنجی:

متشکرم که تا الان نقد های من را مطالعه کردید این آخرین نقد در این سبک خواهد بود و نقد های آینده در سبک و سیاق متفاوتی منتشر خواهد شد.خوشحال می شوم اگر که نظر شما را درباره ی نقد های خودم بدانم و همچنین خوشحال می شوم که پیشنهاد های شما را در این باره بشنوم در ضمن می توانید نظر خود را درباره ی سبک نقد هم مطرح کنید و اینکه آیا دوست دارید سبک تغییر کند یا نه؟

از همراهی شما خواننده عزیز سپاس گزاری می کنم.

نویسنده مطلب: سید محمد مهدی قریشی

منبع مطلب