کودکانی که نمی توانند از حق خود دفاع کنند

با سلام.

بسیاری از پدرها و مادرها نگران این هستند که چرا فرزندان ما نمی توانند از حق خوددفاع کنند.

یعنی وقتی در جمعی قرار می گیرند و دیگر کودکان وسایل آن ها را بر می دارند، نمی توانند از خودشان دفاع کنند.

و یا اگر هم می خواهند از حقشان دفاع کنند، با بچه ها درگیر می شوند.

و یا در جمع یک گوشه می نشینند و خجالتی هستند.

و این نگرانی دائم همراه این پدر و مادر هست.

اما قبل از این که بخواهم راه حل را بیان کنم، باید دو نکته را به شما عرض کنم.

۱-رفتارهای کودکان در سال های متفاوت، تغییر خواهد کرد.

یعنی این گونه نیست که کودکی، اگر در حال حاضر بسیار بازیگوش است، پنج سال و یا ده سال بعد هم همین گونه باشد.

بسیار شاگردانی داشته ام که رفتاری را داشته اند، ولی بعد از گذشت چند سال به طور کلی رفتارشان عوض شده بود.

پس این رفتارها در گذر زمان، بسیار تغییر خواهند کرد.

۲- بسیاری از پدرها و مادرها هنگامی که ایرادی را در کودکشان می بینند، حالت ناامیدی به خودشان می گیرند و دائم رفتار فرزندشان را می بینند و حرص می خورند.

اگر قرار است رفتار فرزندمان خوب بشود، باید بلند شویم و دست به کار شویم و به او کمک کنیم که رفتار بهتر را انتخاب کند.

اما در مورد راه حل، برای بهتر شدن رفتار کودکانی که نمی توانند از حق خود دفاع کنند.

۱- ما از حقشان دفاع نکنیم.

بسیاری از پدرها و مادرها اصلا به فرزندشان اجازه نمی دهند که از حقش دفاع کند.

یعنی هر موقع فرزندشان به مشکلی خورده و یا دیگر کودکان داشته اند، حق فرزندشان را می خوردند، پدر و مادر وارد عمل می شوند و حق فرزندشان را می گیرند.

با این روش اصلا به فرزندمان اجازه نمی دهیم که یاد بگیرد که چگونه باید از حقش دفاع کند.

یعنی اگر فرزند ما در کنار هم سن های خود(توجه کنید هم سن های خود) در حال بازی است و سر موضوعی، سر وسیله ای با هم سن هایش به اختلاف خورد، اجازه دهید خودشان مشکلشان را حل کنند. (البته اگر کار به رفتارهای خطرناک کشیده نشده است).

۲-در منزل به او حق بدهیم.

یعنی میهمان به منزل ما آمده و فرزند میهمان می خواهد اسباب بازی فرزند ما را بردارد. و فرزند ما اجازه نمی دهد.

و ما در حالی که لب هایمان را در برابر فرزندمان گاز می گیریم به سمتش رفته و می گوییم: این چه کاریه می کنی؟ مگه نمی بینی میهمانه؟ آبروم رو بیشتر از این نبر.

یعنی خودمان داریم به او می گوییم که از حق خودش دفاع نکنه.

۳- او را به اجتماع های مختلف ببرید.

بعضی از پدرها و مادرها کودک را بیست و چهار ساعته کنار خود نگه داشته اند و اجازه نمی دهند برای لحظاتی از آن ها جدا شده و با بچه های دیگر هم بازی شود.

فرزندتان را به پارک ببرید و اجازه بدهید که برود بین بچه ها و با آن ها بازی کنه و دوست پیدا کنه.

حتما گاهی هم دعوایش می شه.

اجازه بدهید که خودش مشکلش را حل کنه.

او را به هیات و مسجد ببرید و اجازه بدهید که در کنار هم سن و سال های خودش باشد.

۴- او را تشویق کنید.

اگر زمانی فرزندتان توانست (هر چند کوچک) به درستی از حقش دفاع کند، او را تشویق کنید.

نکته ی مهم در تشویق این است که باید دقیق بگوییم که به چه دلیلی تشویق شده است.

این که بگوییم آفرین فایده ای ندارد.

بلکه باید دقیق بگوییم که من به خاطر این رفتارت (دقیق بگوییم که چه رفتاری) خیلی خوشحال شدم.

۵-از نمایش و داستان کمک بگیرید.

داستانی را بنویسید (یا بر روی کاغذ و یا در ذهنتان) و در این داستان فرزند شما نقش اصلی را داشته باشد.

و در این داستان فرزند شما بتواند به زیبایی از حق خودش دفاع کند.

و یا همین داستان را به صورت نمایش بازی کنید.

۶- مهارت های کودکتان را بالا ببرید.

وقتی یک شخص چه کوچک و چه بزرگ در کاری مهارت داشته باشد، اعتماد به نفس پیدا می کند.

شما ببینید در ورزش هم آن بازیکنی که بهتر بازی می کند،

راحت تر با دیگران صحبت می کند و حتی نقش های آن ها را بهشان گوشزد می کند.

به فرزندتان کمک کنید که در ورزش و یا هنر و یا یک رشته ی خاص، مهارت پیدا کند، تا اعتماد به نفسش بالا برود، و کسی که اعتماد به نفس بالایی داشته باشد، بهتر می تواند از حق خودش دفاع کند.

پیش به سوی جامعه ی آرمانی

نویسنده مطلب: مرتضی باقری زاده

منبع مطلب